Niet te lang, niet te kort – de keuze voor absoluut rendement

'Long/short absolute return-strategieën' richten zich op het profiteren van marktinefficiënties om onder diverse marktomstandigheden absoluut rendement (dat wil zeggen: een hoger rendement dan nul) te genereren.

De lange en korte kant

Bij klassieke langlopende beleggingen steekt u uw geld in assets (dat kunnen aandelen, obligaties of vastgoed zijn) in de hoop/verwachting dat hun waarde in de loop van de tijd zal toenemen. Bij kortlopende beleggingen wilt u met uw belegging profiteren van een waardedaling van de onderliggende activa. De meest gebruikelijke techniek is om een asset (tegen een vergoeding) te lenen om die vervolgens te verkopen met de bedoeling het effect terug te kopen voor minder dan waarvoor u het verkocht, en het op een afgesproken datum te retourneren aan de oorspronkelijke eigenaar. Als dit juist wordt uitgevoerd, verdient u met deze strategie geld doordat assets in waarde dalen. Als de onderliggende asset echter in waarde stijgt, kunt u geld verliezen.

Flexibelere strategieën zijn daarnaast in staat om het deel aan langlopende of kortlopende beleggingen actief aan te passen, waardoor hun flexibiliteit verbetert. Een relatief groot deel aan langlopende beleggingen aanhouden, zorgt ervoor dat een strategie gevoeliger wordt voor marktomstandigheden, wat wijst op optimisme over de vooruitzichten voor de aandelenmarkten. Als een strategie netto kortlopend is (als er een groter deel aan kortlopende dan aan langlopende beleggingen wordt aangehouden), kan dit wijzen op de verwachting dat markten het moeilijk kunnen hebben, of dat de aandelenkoersen te hoog zijn. De netto blootstelling kan worden aangepast op portefeuilleniveau, per sector, regio, of zelfs op aandelenniveau, wat beleggers in staat stelt hun blootstelling aan te passen aan hun standpunten.

But… why absolute return?

Traditionele assetallocatiestrategieën die zijn opgebouwd rond aandelen en obligaties zijn in de afgelopen twintig jaar een nuttige tool gebleken voor beleggers (figuur 1) - en dit bleef zo gedurende het grootste deel van de pandemie. Allocaties naar obligaties hielpen de scherpe kantjes van de marktdalingen af te halen die we tijdens die eerste periode van shock en onzekerheid in maart 2020 zagen. Ondertussen herstelden de aandelenbeurzen zich sterk in reactie op de grootschalige interventie van centrale banken en regeringen om de economieën en werkgelegenheid te beschermen.

Bron: Refinitiv Datastream, 31 december 2002 t/m 31 januari 2022. Basis op de begindatum opnieuw op 100 gesteld. In het verleden behaalde resultaten voorspellen geen toekomstige rendementen.
Note: ‘Global equities’ is the MSCI World Total Return Index (in US dollars). ‘Global bonds’ is the JPM GBI Global All Traded Index. ‘50% equity/50% bond’ represents a simple 50/50 strategy equally allocated to equities and government bonds.

November 2020 was een veelbetekenend moment toen de markten positief reageerden op het nieuws dat Pfizer een vaccin had ontwikkeld. Dat optimisme hield gedurende het grootste deel van 2021 aan, ondanks de onzekerheid rond opkomende virusvarianten waarvan de besmettelijkheid en het ziekmakend vermogen nog niet waren vastgesteld. Dit zorgde ervoor dat zowel aandelen als obligaties momenteel nogal duur lijken. Dit leidt er weer toe dat beleggers naar alternatieve strategieën zoeken die ze kunnen helpen het risico in hun portefeuilles beter te beheersen.

Zouden traditionele spreidingsstrategieën klanten bij een volgende recessie niet meer beschermen?

De geschiedenis leert ons dat spreiding niet iets is wat voor lief mag worden genomen. Regeringen en centrale banken hebben een zeer accommoderend beleid gevoerd, wat de relatie tussen obligaties en aandelen naar onbekend terrein heeft verplaatst. Voor de grootste centrale banken ter wereld heeft de inkoop van enorme hoeveelheden staatsobligaties (en andere activa), gericht op het verhogen van de bedrijvigheid, tot een aanzienlijke toename van hun balansomvang geleid (figuur 2).

Hoewel deze vrijgevigheid tijdens de pandemie regeringen hielp financieren, droeg het ook bij aan het opblazen van de effectenkoersen. Centrale banken staan nu voor de belangrijke taak om een manier te vinden om hun stimuleringsmaatregelen af te bouwen ('tapering'), zonder een nieuwe crisis in de hand te werken. De Amerikaanse Federal Reserve is de eerste grote bank die ingrijpt, door zijn obligatie-inkopen vanaf november 2021 terug te brengen naar USD 120 miljard per maand, met de bedoeling ze in maart 2022 helemaal te beëindigen. Elders verraste de Bank of England eind 2021 de markten door de rente voor het eerst sinds 2018 te verhogen. De markten reageerden negatief op dit verrassend hawkish standpunt, en zowel aandelen als obligaties[1] moesten vanaf januari 2022 terrein prijsgeven.

Producten die tegemoetkomen aan de behoeften van moderne beleggers

De vraag naar langlopende/kortlopende aandelenstrategieën blijft toenemen nu de correlatie tussen aandelen blijft dalen vanaf de piek die we in de eerste dagen van de pandemie meemaakten. In de afgelopen maanden zagen we bovendien een draai van groei naar waarde, gesteund door de stijgende rente en hoger dan verwachte inflatoire druk. Dit is waarschijnlijk een gunstigere omgeving voor absolute return-strategieën waarbij de aandelenselectie is gebaseerd op de kerncijfers van bedrijven, wat het geval is voor ons Janus Henderson Absolute Return Fund.

Tot slot is het Janus Henderson Absolute Return Fund met ingang van 25 februari 2022 goedgekeurd voor de classificatie als een Artikel 8-fonds. Dit was een positieve erkenning van onze inspanningen om milieu- en maatschappelijke overwegingen in ons beleggingsproces te integreren.  Conform de Sustainable Finance Disclosure Regulation (SFDR), bevorderen portefeuilles die als Artikel 8 zijn aangemerkt onder meer milieu- en maatschappelijke kenmerken.